ഉദ്യമ്യ

മലയാളം

അവ്യയം

പദോൽപ്പത്തി: (സംസ്കൃതം) ഉദ്+യമ്യ

1. ഉദ്യമിച്ചിട്ട്, പൊക്കിപ്പിടിച്ചിട്ട്