ഉള്ളു

മലയാളം

1. ഉൾ' എന്ന ഖിലധാതുവിൽനിന്നു നിഷ്പന്നമായ ശീലഭാവിരൂപം. വർത്തമാന -ഭൂതാർഥങ്ങളിലും പ്രയോഗിക്കും. അവധാരകനിപാതമായ 'ഇ' എന്നതിനോടു ചേർത്തും പ്രയോഗം. ഉദാ: തുണയ്ക്ക് അവനേ ഉള്ളു
2. ഉള്ളൂ