കരണം

മലയാളം

നാമം

കരണം

പദോൽപ്പത്തി: (സംസ്കൃതം)

1. ചെയ്യൽ, പ്രവൃത്തിക്കൽ, അനുഷ്ഠിക്കൽ;
2. ഉപകരണം;
3. ഉപകരിക്കുന്ന അവയവം, ജ്ഞാനേന്ദ്രിയം;
4. പ്രമാണം, ഉടമ്പടി, അധാരം, പ്രമാണരേഖ;
5. (വ്യാകരണം) ക്രിയയിൽ കർത്താവിന് ഉപകരണമായ കാരകം;
6. ശരീരം;
7. പ്രവൃത്തി;
8. ജോനകനാരകം;
9. ഛേദനത്തിനുള്ള ഉപകരണം;
10. പരമാത്മാവ്;
11. ഒരു യോഗാസനം;
12. ഒരു രതിബന്ധം;
13. (ജ്യോ.) ദിവസത്തിന്റെ (തിഥിയുടെ) ഒരു ഭാഗം; (സംഗീതം) ഒരു താളം, = കരണയതി; (നാട്യ.) ശരീരത്തിന്റെ നിലയനുസരിച്ച് കൈകാലുകൾ വേണ്ടവിധം ചേർത്തുവയ്ക്കൽ

നാമം

കരണം

പദോൽപ്പത്തി: <(സംസ്കൃതം) കർണ

1. ചെകിട്. താരത. കരണക്കുറ്റി; (പ്ര.) കരണം മറിയുക = തലകുത്തിമറിയുക, ദേഹം കീഴ്മേലാക്കി മുമ്പോട്ടോപിമ്പോട്ടോ മറിയുക; എരണം കെട്ടവൻ കരണം മറിഞ്ഞാൽ കഴുത്തൊടിയും (പഴഞ്ചൊല്ല്);
2. ബുദ്ധിമുട്ടുക