ക്രമം

മലയാളം

ഉച്ചാരണം

• ശബ്ദം:

  (പ്രമാണം)

നാമം

ക്രമം

പദോൽപ്പത്തി: (സംസ്കൃതം)

1. മുറ, പൂർവാപരസംബന്ധമായ നിയമം, രീതി, കുഴപ്പമില്ലായ്മ;
2. വേദം ചൊല്ലുന്ന രീതികളിൽ ഒന്ന്;
3. ന്യായമായത്, മര്യാദപ്രകാരം ഉള്ളത്;
4. നീതി;
5. ഇന്നത് ഇന്നപ്രകാരം ചെയ്യണമെന്ന ശാസ്ത്രോക്തവിധി;
6. ആചാരം, മര്യാദ, നടപ്പ്, രീതി;
7. പിടി;
8. നാടകത്തിലെ ഗർഭസന്ധിയുടെ പതിമൂന്നംഗങ്ങളിലൊന്ന്;
9. ഒരു അലങ്കാരം;, ഉപമയുടെ ഒരു വകഭേദം;
10. ഭംഗിയുള്ള അവസ്ഥ;
11. അടി, ചുവട്, നടത്ത;
12. ചലനം, ഗതി;
13. (മൃഗങ്ങളുടെ) ആക്രമത്തിനൊരുങ്ങിയ നിലയോ ഭാവമോ; പാരമ്പര്യം, പിന്തുടർച്ച; ഒരുക്കം, തയാറെടുപ്പ്; തുടക്കം; ശക്തി. (പ്ര.) ക്രമം കെടുക = മര്യാദ കൈവിടുക. ക്രമം തെറ്റുക = മുറതെറ്റുക, ശരിയായവിധം അല്ലാതായിത്തീരുക. ക്രമപ്പെടുക = മുറപ്രകാരമാവുക, ക്രമത്തിലാവുക, ചട്ടപ്രകാരമാവുക, നിയന്ത്രിക്കുക. ക്രമവിരുദ്ധം = വേണ്ടതരത്തിലല്ലാത്തത്