കൂട്ട്

മലയാളം

ഉച്ചാരണം

• ശബ്ദം:

  (പ്രമാണം)

നാമം

കൂട്ട്

പദോൽപ്പത്തി: 'കൂട്ടിച്ചേർത്തത്.'

1. രണ്ടോ അതിലധികമോ സാധനങ്ങൾ കൂടിച്ചേർന്ന വസ്തു, സംയുക്തം, മിശ്രിതം, ഉദാ. കുറിക്കൂട്ട്, മുക്കൂട്ട്;
2. കറിക്കുൾല അരപ്പ്;
3. കൂട്ടാൻ, കറി;
4. സഹവാസം, തുണ, ബന്ധം, ചങ്ങാത്തം, ഉദാ. കൂട്ടുപിടിക്കുക, കൂട്ടുകാരൻ;
5. ഒരേ ജാതിയിലോ സമൂഹത്തിലോ പെട്ട അംഗം, വസ്തുവോ ആളോ;
6. ചേർച്ച, യോജിപ്പ്;
7. സങ്കരം, കലർപ്പ്;
8. പുരയുടെ ഉത്തരവും കഴുക്കോലും മോന്തായവും കൂടിയ ഭാഗം, മേൽക്കൂര, ഉദാ. പുരക്കൂട്ട്;
9. കൂട്ടം;
10. തൊടുമർമങ്ങളിൽ ഒന്ന്;
11. സാദൃശ്യം, തുല്യത. കൂട്ടുകൂടുക = സ്നേഹമാകുക, മറ്റൊരാളിനോടോ സംഘത്തോടോ ചേരുക, കൂട്ടുനിൽക്കുക = സഹകരിക്കുക, ഒന്നുചേർന്നു പ്രവർത്തിക്കുക, അരിനിൽക്കുക, കൂട്ടുവിളിക്കുക = സഹായത്തിനു വിളിക്കുക.

അവ്യയം

പദോൽപ്പത്തി: 'കൂട്ടിച്ചേർത്തത്.'

1. പോലെ, സദൃശമായി, ഒപ്പം, ഉദാ. അവന്റെകൂട്ട് = അവനെപ്പോലെ