കൈ
മലയാളം തിരുത്തുക
ഉച്ചാരണം തിരുത്തുക
- ശബ്ദം:
(പ്രമാണം)
ധാതുരൂപം തിരുത്തുക
നാമം തിരുത്തുക
കൈ
- ശരീരാവയവങ്ങളിലൊന്ന്. (പ്ര.) ഇട്ട കൈക്കുകടിക്കുക;
- തുമ്പിക്കൈ (കൈപോലെ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനാൽ);
- ആയുധങ്ങളുടെയും മറ്റും പിടി. ഉദാ. തൂമ്പാക്കൈ;
- കഥകളിക്കാരുടെ മുദ്ര, സംജ്ഞ. ഉദാ.കൈയും കലാശവും, മുദ്രക്കൈ;
- ഇല, ഇലത്തണ്ട് ([[വാ(പഴഞ്ചൊല്ല്)], ഉലട്ടി മുതലായവയുടെ). ഉദാ. വാഴക്കൈ;
- വശം, പാർശ്വം;
- ബലം, ശക്തി;
- അധികാരം, അധികാരപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടുള്ള എഴുത്ത്;
- പ്രവൃത്തി, കർമം; 10 തവണ, മുറ. ഉദാ. പലകൈ ശ്രമിച്ചിട്ടും പരീക്ഷ ജയിക്കാൻ പറ്റിയില്ല;
- (ചീട്ടുകളിയിൽ) ഒരാളുടെ കൈവശമിരിക്കുന്ന ചീട്ട്, കളിക്കാരിൽ ഒരാൾ, ഒരുകക്ഷി;
- ചതുരംഗത്തിലെ ഒരു കളി;
- പ്രേരണ, സ്വാധീനം; ശാഖ, കൈവഴി; കഴുക്കോൽ. (പ്ര. കൈകടത്തുക = മറ്റൊരുവന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടുക; കൈകടിക്കുക = നാണിക്കുക, ചെയ്തത് അബദ്ധമായിപ്പോയി എന്ന ഭാവം പ്രകടിപ്പിക്കുക. കൈനനയാതെ മീൻ പിടിക്കുക. കൈപ്പുണ്ണിനു കണ്ണാടി വേണ്ട. (പഴഞ്ചൊല്ല്)
- കയ്